آنروز... تازه فهمیدم..

که در چه بلندایی آشیانه داشتم...وقتی از چشمهایت افتادم..

یک دست پاییزی هست ، که آخرین برگ پاییزی را با آنهمه تحملش

می چیند و می بردش با خود تا...زیر پای رهگذران ...

و آنجاست که می شکند و خرد می شود و ناله اش تا گوشها می رسد که چرا چنین ...

ولی چه خوبکه بغضها هم میشکنند.

مثل برگ سرگردان همراه با بادی که از بیراهه ها قصد ناکجا دارد ،

دل سپردم به این باد؛ هر چه بادا باد

از حال بد به حال خوب با 13 راهكار اسرارآمیز !

هیچ انتظاری از کسی ندارم! و این نشان دهنده ی قدرت من نیست !

مسئله ، خستگی از اعتماد های شکسته است

درصد کمی از انسانها نود سال زندگی می کنند

مابقی یک سال را نود بار تکرار می کنند . . .

بیایید از خدا بخواهیم

قبل از اینکه بمیریم زنده مان کند...

کاش مبنای برتری "ویژگیهای اکتسابی بود نه انتسابی...