بیتابیم همه ، بی تاب از گذر زمان و تب زندگی .....

لحظه ها پر است از افسوسهای گذشته و اضطراب آینده ،

خیالها تمام پریشانند و آدمها خسته و بی تاب.

ترس آن می رود که تاب عاشقی هم از جان برود .

چشمها دیگر تاب گفتن دوستت دارم را ندارند .

بهار دل پاییزی دارد و دلها هوای پاییزی .....

کجا می رود این دنیا چنین............؟ نمی دانم

«حکومت جهان به‌دست افراد دیگری غیر از آنهائی که در صحنه سیاست هستند، می‌باشد.»

                                                                                 بنیامین دیسرائیلی

در سرزمینی که سایه آدم های کوچک بزرگ شد در آن سرزمین آفتاب در حال غروب است. 

در تختخوابم دراز کشیده ام و روحم دارد
روی خورده شیشه ها راه میرود...
این یاس ِ فلسفی را مدیون اجتماعم هستم ..
به تختخوابم پناه میبرم .... که خواب تو ... از دنیای من دیدنی تر است...
از گریه چه پنهان این روز ها ... تنهایی ... تنهایم نمیگذارد

بر آنچه گذشت ، 

  آنچه شکست ، 

اتوبوسی آمده از تهران

یکی از صندلی هایش خالی ست

قطاری می رود از تبریز

یکی از کوپه هایش خالی ست

سینماهای شیراز پر از تماشاچی ست

که حتما ردیفی از آن خالی ست

انگار یک نفر هست که اصلا نیست

انگار عده ای هستند که نمی آیند

شاید کسی در چشم من است،

که رفته از چشمم

نمی دانم ...

فقر ،  گاهي زير شمش هاي طلا خود را پنهان ميكند .........

زن و شوهر جوانی که بچه دار نمی شدند برای یافتن چاره به یکی از

بهترین پزشکان متخصص مراجعه کردند.پس از معاینات و آزمایش های

مربوطه، پزشک نظر داد که متاسفانه...

همگامی و همکاری  تمامی مسئولین ذیربط یک شهر در آغاز کلیه پروژه های عمرانی

دختر کوچک به مهمان گفت:میخوای عروسکهامو ببینی؟

مهمان با مهربانی جواب داد:بله.

دخترک دوید و همه ی عروسکهاشو آورد،بعضی از اونا خیلی بانمک بودن

دربین اونا یک عروسک باربی هم بود.

مهمان از دخترک پرسید:کدومشونو بیشتر از همه دوست داری؟

و پیش خودش فکر کرد:حتما” باربی. اما خیلی تعجب کرد وقتی که دید

دخترک به عروسک تکه پاره ای که یک دست هم نداشت اشاره کرد و گفت:

اینو بیشتر از همه دوست دارم. مهمان با کنجکاوی پرسید:این که زیاد خوشگل نیست!

دخترک جواب داد: آخه اگه منم دوستش نداشته باشم دیگه هیشکی نیست که باهاش بازی کنه

و دوستش داشته باشه ، اونوقت دلش میشکنه